پیوستن ایران به بریکس، و قبل از آن پیمان شانگهای، نشان از شکست سیاست انزوای ایران در طول دهه اخیر، و همچنین نشان از بازیگری فعال این بازیگر نوظهور در فضای بین الملل است. جمهوری اسلامی بعنوان یک بازیگر تغییر نظم جهانی، در تعریف نظم جدید موثر است و این یعنی مقاومت به ثمر نشسته است.