معضلی به نام تقاطع تصمیم‌ها
متن زیر یادداشت دکتر احمد نادری در روزنامه جام جم در تاریخ بیست و پنجم فروردین منتشر شده است. برای دیدن متن اصلی به اینجا مراجعه کنید:
****
یکی از مسایل مهمی که در بحث حکومت‌داری وجود دارد موضوع سرمایه اجتماعی است که هسته این سرمایه، بحث اعتماد در ارتباط با مسوولان و مردم است. به این معنی که هر جا اعتماد بیشتری میان مسوولان و مردم وجود دارد قاعدتا سرمایه اجتماعی نیز بیشتر است و طبیعتا حرف مردم و حرف مسوولان مطابقت بیشتری دارد. یعنی به نوعی ارتباط متقابل میان مردم و مسوولان با کلید واژه اعتماد و سرمایه اجتماعی شکل می گیرد.
اتفاقی که در سال های اخیر رخ داده این است که شاهد کاهش سرمایه اجتماعی هستیم. به این معنا که مردم احساس می کنند بعضی از مسوولان با آنها صادق نبوده و منافع مردم را در نظر نمی گیرند. این موضوع را می توان طی سال های اخیر در تصمیم گیری های مختلف از جمله موضوع قیمت نان یا قیمت بنزین مشاهده کرد. در موضوع کرونا نیز به رغم تاکید کارشناسان مبنی بر لزوم قرنطینه کردن، رییس جمهور ابتدا اعتقاد چندانی به این مساله نداشت و شاهد مقاومت هایی در این زمینه بودیم؛ در حالی که این گونه تصمیمات ضد و نقیض موجب کاهش اعتماد و سرمایه اجتماعی شده و سرگردانی مردم را به دنبال داشته است و با توجه به پایان برخی محدودیت ها در ۲۳ فروردین و رفع برخی دیگر از محدودیت ها در ۳۰ فروردین، خیلی از مردم هنوز تکلیف خود را نمی دانند.
وقتی مردم احساس می کنند دولتمردان منافع آنها را در نظر نگرفته یا با آنها صادق نیستند در نتیجه پایبندی چندانی نیز به تصمیمات آنها ندارند. سرگردانی فعلی بعضی از اقشار جامعه نیز نتیجه این گونه تصمیم گیری هاست.
اساسا فلسفه دولت (به معنای کلیتی که عهده دار امر سیاسی در دوره مدرن است) این است که تصمیمات کارشناسانه و قاطع اتخاذ کند. این در حالی است که مشاهده می کنیم تصمیمات مربوط به کرونا در مقاطعی همراه با تردید بوده، به همین دلیل نیز شهروندان نمی دانند دقیقا چه کاری باید انجام دهند. پس مسوولان باید با مردم شفاف باشند و با قاطعیت تصمیم بگیرند تا به این ترتیب کم کم اعتماد مردم بازگشته و سرمایه اجتماعی ترمیم شود.
