به گزارش خبرگزاری برنا، احمد نادری دبیرکل جریان مردمی جماران و عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی در یادداشتی نوشت:
1. یکی از مهم‌ترین وجوه تمایز علوم اجتماعی و مشخصاً جامعه‌شناسی از دیگر علوم انسانی، این گزارة بنیادین است که «واقعیت اجتماعی» را باید با «واقعیت اجتماعی» تبیین کرد. بر این اساس، در مواجهه با مشکلات و مسائل اجتماعی باید به ریشه‌ها و بنیان‌های ساختاری آن‌ها توجه کرد و علل و عوامل آن‌ها را نباید به «انگیزه‌های فردی» و «محرک‌هایروان‌شناختی» تقلیل داد. در مقابل، دیدگاه‌های فردگرایانه و روان‌شناسانهمسائل و موضاعات اجتماعی را در سطح فردی تحلیل و تبیین می‌کنند.
2. بعنوان مثال یکی از نمونه‌هایی که در فراکسیون مقابله با آسیب‌هایاجتماعی مجلس نیز با آن روبه‌رو بوده‌ایم؛ این است که در بسیاری از دستگاه‌های اجرایی مربوط به آسیب‌های اجتماعی نگاه فردگرایانه و روان‌شناسانه حاکم است. مثال بارز آن مواجهه با آسیب‌ها و نابسامانی‌های حوزة خانواده است. به این صورت که انواع مشکلات و نابسامانی‌های خانوده، از منظر فردی و روان‌شناختی نگریسته می‌شود.در نتیجة چنین نگاه روان‌شناسی‌گرایانه است، که «مشاورة خانواده» موضوعیت و اهمیت می‌یابد و حل مسألة خانواده در جایی مثل «مشاوره‌های روان‌شناسی» جستجو می‌شود. حال آن‌که در چنین رویکردی، مشکلات، نهایتاً در سطح فردی حل‌وفصل می‌شود، اما تا زمانی که عوامل و زمینه‌های ساختاری پابرجاست، آسیب‌ها در خانواده‌هاییدیگر بازتولید و تکثیر می‌شود.
3. از اینرو و با این مقدمه نظری، نکته مهم و اساسی که ما در جریان مردمی جماران به دنبال آن هستیم این است که شرط لازم و ضروری خِردحکم‌رانی؛ داشتن نگاه ساختاری به مسائل و موضوعات حکمرانی است. نگاهی که بعضاً از آن غفلت می‌شود و نگاه فردگرایانه جای آن‌را می‌گیرد.
4. موضوع مبارزه با مفاسد نیز که از جدی‌ترین موضوعات حکمرانی ما در سال‌های اخیر بوده است و از موضوعاتی که است موفقیت در آن مستلزم اتخاذ رویکرد ساختاری است که ما در جریان مردمی جماران به دنبال پیاده سازی آن هستیم. شناسایی و مبارزه با زمینه‌های فساد بسیار مهم‌تر است از مبارزه با فاسد. باید شرایط و زمینه‌های پیدایش و گسترش فساد شناسایی و برطرف شود، نه آن‌که صرفاً با نگاه قضایی، با فاسدانمبارزه شود.
5. اینجا اشاره به نقد طنزگونة مردم به ماجرای «سلطان»ها خالی از لطف نیست. این نقد مطایبه‌آمیز در واقع نقد رویکرد فردگرایانه در مبارزه با فساد است. این‌که سلاطینِ سکه و دلار و امثالهم اعدام شده‌اند، اما بساط سلطنت همچنان پابرجاست و هر از گاهی در گوشه‌ای سرو کلة سلطان جدیدی پیدا می‌شود. این بدان معناست که اگرچه دستگاه‌های اجرایی و قضایی در مبارزه با مفاسد، اهتمام بسیار دارند، اما زمینه‌های فساد همچنان موجود است.
6. این‌که قانون اساسی جمهوری اسلامی، در اصل یک‌‌صدوپنجاه‌و‌ششمیکی از وظایف اصلی قوة قضائیه را «اقدام مناسب برای پیش‌گیری از وقوع جرم» دانسته، نمونه و مصداقی مهم از نگاه عمیق ساختاری در اندیشة حکمرانی است. بر این اساس وظیفة دستگاه قضایی صرفاً مجازات مجرمان نیست، که البته آن به جای خود مهم است؛ مهم‌تر از آن پیش‌گیری از وقوع جرم است. این‌که زمینه‌ها و شرایط پیدایش و گسترش جرم شناسایی و با آن‌ها مبارزه شود.
7. گزارة «بانیان وضع موجود» که از جانب رئیس جمهور محترم مطرح گردید، گزاره‌ای است که در بطن خود به نوعی فردگرایی روش‌شناختی دلالت دارد. بر اساس این نگاه، وضع موجود، نتیجة عملکرد افراد دانسته می‌شود. در صورتی که در مقام حکمرانی بیش از توجه به «بانیان وضع موجود» باید به «بنیان‌های وضع موجود» پرداخت. تا زمانی که عوامل ساختاری و ریشه‌ها و بنیاد‌های وضع موجود باقی و پابرجاست، وضع موجود بازتولید می‌شود و تداوم می‌یابد و هیچ‌گاه به وضع مطلوب نمی‌شودو مسئولین یک به یک می‌آیند و به مرور زمان خود به بانیان وضع موجود تبدیل می‌شوند. از اینرو ما در جریان مردمی جماران به سراغ بنیان‌هایوضع موجود برای ایجاد فرصت‌های برابر رفته‌ایم.
