حفظ انسجام و یکپارچگی ملی در عرصه فرهنگ و هویت ملی اجتناب‌ناپذیر است
دکتر احمد نادری، عضو هیئت رئیسه مجلس در بیان دلایل مخالفت خود با طرح تدریس ادبیات زبان‌های محلی و قومی؛
🔹قانونی شدن آموزش زبان دیگری غیر از فارسی در مدارس کشور خطر ناسیونالیسم قومی و تجزیه‌طلبی را به دنبال دارد
🔹عضو هیات رئیسه مجلس با اشاره به اینکه کشور ما ایران به لحاظ فرهنگی و زبانی دارای یک نظم متنوع طبیعی بوده و در طول قرن‌ها این نظم حاکم، خود را متکامل کرده است و به پیش آمده؛ تصریح کرد: ما هیچ مخالفتی با به کار بردن زبان‌های قومی و بومی نداریم، کما اینکه این زبان‌ها همین امروز هم مورد استفاده است، اما اگر بخواهیم به موضوع قانون‌نویسی درخصوص آموزش زبان و ادبیات دیگری در مدارس کشور -که در اصل ۱۵ قانون اساسی هم هست- ورود کنیم؛ اساساً این نظم طبیعی را به هم می‌ریزیم و این خطر را می‌بینیم که آغازی بر ناسیونالیسم‌های قومی باشد که در نتیجه آن کشور با خطر تجزیه‌طلبی مواجهه خواهد شد.
🔹احمد نادری، نماینده مردم تهران و عضو هیات رئیسه مجلس شورای اسلامی در جمع خبرنگاران با اشاره به در دستور کار قرار گرفتن «طرح تدریس ادبیات زبان‌های محلی و قومی در مدارس کشور» در توضیح سابقه این طرح گفت: طرح مذکور اولین بار در مجلس یازدهم مطرح و به کمیسیون آموزش مجلس ارجاع داده شد. همان زمان هم بحث‌های مختلفی در کمیسیون آموزش و مجلس درخصوص این طرح شکل گرفت، که بنده هم به عنوان مخالف طرح نظرات خودم را طرح و تبیین کردم. در ادامه یکی از نهادهای بالادستی به مسئله ورود کرد و تذکرات جدی داد که این طرح نباید در دستور کار مجلس قرار بگیرد که نهایتا طرح از دستور کار مجلس در مجلس یازدهم خارج شد و اساساً به صحن نرسید.
🔹عضو هیات رئیسه مجلس با بیان اینکه بنده اطلاع نداشتم که در مجلس دوازدهم قرار است این طرح مجدداً در دستور کار قرار صحن علنی مجلس قرار بگیرد، اضافه کرد: اما ظاهراً دوستان این طرح را مجدد در کمیسیون آموزش مجلس بررسی کرده و کلمه یا کلماتی از آن کم یا به آن اضافه کرده‌اند و به‌صورت خیلی مختصر و با یک شکل جدید به صحن علنی مجلس ارائه کرده‌اند.
🔹نادری در بیان تفاوت‌های طرح پیشین و طرحی که امروز در صحن مجلس بررسی شد، ادامه داد: یکی از تفاوت‌ها این است که در عنوان طرح قبلی «زبان‌های محلی و قومی» قید شده بود اما در طرح جدید با اضافه شدن یک کلمه «ادبیات» به «ادبیات زبان‌های محلی و قومی» تغییر کرده است.
🔹وی تصریح کرد: البته یک‌سری تغییرات کلی در طرح داده شده، اما روح طرح همان چیزی است که در مجلس یازدهم بود؛ که امروز هم در دستور کار مجلس قرار گرفت و با همت نمایندگان رأی نیاورد و از دستور کار خارج شد، در نتیجه دیگر اساساً موضوعیتی ندارد.
🔹نادری در ادامه در توضیح علت مخالفت خود با این طرح، عنوان کرد: شاید دوستان تعجب کنند که چرا بنده به عنوان یک مردم‌شناس با این طرح مخالفت می‌کنم، اما به‌عنوان یک مردم شناس باید این نکته را عرض کنم که کشور ما ایران به لحاظ فرهنگی و زبانی دارای یک نظم متنوع طبیعی بوده و در طول قرن‌ها این نظم حاکم، خود را متکامل کرده است و به پیش آمده‌ایم.
🔹عضو هیات رئیسه مجلس ادامه داد: در این میان زبان فارسی هم به عنوان زبان ملی ما که همه اقوام ایرانی با آن صحبت کرده و می‌کنند، مطرح است و در مکاتبات رسمی از آن استفاده شده و می‌شود و هیچ مشکلی هم نداشته و ندارد. یعنی آن‌طور که برخی از دوستان «پان» ما -پان در قومیت‌های مختلف- می‌گویند، ما اساساً چیزی به اسم قوم فارس نداریم که بخواهیم این زبان را منصوب به قوم فارس کنیم و فارسی یک زبان ملی است که ایرانیان سال‌ها و قرن‌ها با آن صحبت کرده و می‌کنند و زبان رسمی کشور است.
🔹نادری تصریح کرد: با این تفاسیر اگر ما بخواهیم به موضوع قانون‌نویسی درخصوص آموزش چه زبان و چه ادبیات دیگری در مدارس کشور ورود کنیم؛ اساساً این نظم طبیعی را به هم می‌ریزیم. اتفاقی که در استعمار انگلیس در کشورهای مختلف از جمله هند شاهد آن بودیم؛ به این ترتیب که به تحریک زبان‌های بومی و قومی در کشور هند پرداخت و در نتیجه آن قومیت‌ها به جان یکدیگر افتادند و به راحتی زبان انگلیسی را بر آن کشور هژمون و مسلط کرد. این یک نمونه است که می‌توان از آن نام برد و تجربه گرفت.
🔹وی با تأکید بر اینکه بحث بنده این است که نباید این نظم طبیعی که سالیان سال برقرار بوده را نباید به هم زد، تصریح کرد: واضح است که ما هیچ مخالفتی با به کار بردن زبان‌های قومی و بومی نداریم، کما اینکه این زبان‌ها همین امروز هم مورد استفاده است و بازتولید آن نسل به نسل و سینه به سینه اتفاق می‌افتد و هیچ مشکلی هم تا به الان در این حوزه نداشتیم.
